უღრუბლო ცაა,
სევდიანი დაქრის თან ქარი;
დარდიანი ვარ
და დამყვება სევდის ამქარი;
ცრემლი დამდის და
ნატიფ სახეს თავის კვალს აჩენს,
შორს ბურუსში კი
შუა ზღვაში,
გემი შლის აფრებს...
უდაბნოში ვარ,
უდაბნოში ვარ,
ოაზისი ჩემგან შორს არის;
ქარი დაქრის და
მიიმღერის როგორც მგოსანი;
ქარი ერთობა,
უდაბნოშიც თავის საქმე აქვს;
მე კი მარტო ვარ,
ნეტა მქონდეს სახლი სადმე აქ...
ცრემლი უშრეტი
ცრემლი უშრეტი
დამდის, დამდის,
უპეს მისველებს,
ხმა არ ამომდის,
მინდა ვიყვირო მხოლოდ
მ ი შ ვ ე ლ ე თ!...
2004 წელი
No comments:
Post a Comment
გამარჯობა,
შეგიძლია დატოვო კომენტარი ;)