მეორე სიცოცხლე

მე ხუთჯერ გარდავიცვალე და ხუთჯერ მოვბრუნდი ამ ქვეყანაზე. პირველად მე გარდავიცვალე შიშით და აღვსდექი სიმარტოვეში; მეორედ მე გარდავიცვალე სიმარტოვეში და აღვსდექი თვალთმაქცობაში; მესამედ მე გარდავიცვალე თვალთმაქცობით და აღვსდექი უდარდელობაში; მეოთხედ მე გარდავიცვალე უდარდელობით და აღვსდექი სიყვარულში. მე ახლა ვცხოვრობ უზომო, განუსაზღვრელი სიყვარულით და ვიცი, რომ სიყვარულით გარდავიცვლები... და ეს იქნება ჩემი უკანასკნელი გარდაცვალება... მე აღარაფერში…აღარ აღვსდგები... მე დავრჩები მარადიულ ს ი ყ ვ ა რ უ ლ შ ი...

ნ. დუმბაძე

ისევ აღვსდექი განგმირული ტყვიით სიცრუის,
კვლავ აღვსდექ მაღალ მწვერვალიდან მიწას განრთხმული,
ისევ აღვსდექი დაცემული ბევრის სიმუხთლით,

კვლავ აღვსდექ შენთვის სიყვარულო თავგანწირული;

        კვლავ შევიგრძენი გაზაფხულის, აპრილის სითბო,

        კვლავ გავახილე დაბრმობილი თვალი მე თითქოს,

        და კვლავ მოვედი, დავიბადე, - სითბო რომ ვიგრძნო,

        კვლავ დავიბადე, სიყვარულმა, სითბომ რომ მიხმო;

                    ჰო, კვლავ მოვედი, ეს სიცოცხლე არ მეყო, არა,

                    ერთი სიცოცხლე რას მეყოფა სიკეთისათვის,

                    ხანმოკლეა და არა კმარა სითბოსთვის, არა,
                    ერთი სიცოცხლე რას მეყოფა სიყვარულისთვის?!

                               არ მსურს სიცოცხლე, თუ ერთ მსხვერპლსაც ვეღარ გავიღებ,

                               კვლავ მოველ, რათა სიყვარული მოგიძღვნათ ოდენ;

                                მე მოვედი და მოვევლინე ქვეყანას ისევ,

                                შანსი მომეცით მკვდრეთით აღმდგარს, - აწიც გეტრფოდეთ;

                                                   სიყვარულისთვის დაფერფლილი მე ვით ფენიქსი,

                                                   კვლავ აღვსდექ, ქარმა ჩემი ფერფლი ზეცას რომ უძღვნა,

                                                    მე ვარსკვლავებად, მზის სხივებად გარდმოვლენილი,

                                                    იმედის სხივად ვიკიაფებ თქვენს თვალში მუდამ!..

2007 წელი...